Skip-knop
Het product is succesvol toegevoegd aan uw winkelwagen!
Mensen

Lael Wilcox: geaard met Birkenstock.

Superfietser uit Alaska neemt toevlucht tot het voetbed.

Lael Wilcox is een van ‘s werelds beste ultra-endurance fietsters. Sinds haar twintigste fietst ze de hele wereld rond. Onderweg heeft ze heel wat tegenslagen overwonnen en heeft ze laten zien wat een mens met een fiets allemaal kan bereiken. Op Lael’s fiets is BIRKENSTOCK altijd aanwezig.

Lael Wilcox is een van ‘s werelds beste ultra-endurance fietsters. Sinds haar twintigste fietst ze de hele wereld rond. Onderweg heeft ze heel wat tegenslagen overwonnen en heeft ze laten zien wat een mens met een fiets allemaal kan bereiken. Op Lael’s fiets is BIRKENSTOCK altijd aanwezig.

“Endurance rijden zorgt voor een heel scala aan hoogte-en dieptepunten... Er is blijdschap en schoonheid, maar ook pijn.”

LAEL WILCOX

Duursporter Lael Wilcox uit Alaska hield als kind niet echt van fietsten. Ze vond hardlopen, basketbal en voetbal veel leuker. Ze ontdekte het fietsen pas nadat ze haar achillespees blesseerde toen ze als serveerster werkte in haar woonplaats Anchorage. Ze kon haar favoriete sporten niet doen en ze had ook geen rijbewijs, vandaar dat ze haar moeders racefiets leende om zich te verplaatsen. Voor de jonge vrouw was dit een grensverleggende ervaring.

“Ik besefte me dat als ik met dit ding overal in de buurt naartoe kon gaan, ik echt overal naartoe kon gaan,” zegt ze. “Fietsen gaf me een ongelofelijk gevoel van vrijheid.” Twee maanden later nam ze de proef op de som en fietste ze 3000 kilometer van Montreal naar Florida. Ze fietste tot wel 100 kilometer per dag en kampeerde in openbare parken. Trekken op de fiets bleek ideaal te zijn voor een student met weinig geld die de wereld wilde ontdekken.

Duursporter Lael Wilcox uit Alaska hield als kind niet echt van fietsten. Ze vond hardlopen, basketbal en voetbal veel leuker. Ze ontdekte het fietsen pas nadat ze haar achillespees blesseerde toen ze als serveerster werkte in haar woonplaats Anchorage. Ze kon haar favoriete sporten niet doen en ze had ook geen rijbewijs, vandaar dat ze haar moeders racefiets leende om zich te verplaatsen. Voor de jonge vrouw was dit een grensverleggende ervaring.

“Ik besefte me dat als ik met dit ding overal in de buurt naartoe kon gaan, ik echt overal naartoe kon gaan,” zegt ze. “Fietsen gaf me een ongelofelijk gevoel van vrijheid.” Twee maanden later nam ze de proef op de som en fietste ze 3000 kilometer van Montreal naar Florida. Ze fietste tot wel 100 kilometer per dag en kampeerde in openbare parken. Trekken op de fiets bleek ideaal te zijn voor een student met weinig geld die de wereld wilde ontdekken.

De zeven jaar na deze tocht toerde Lael met haar fiets de hele wereld rond. Ze werkte zes maanden in een restaurant of deed ander seizoenswerk en bracht dan de volgende zes maanden op haar fiets door. Ze leerde een paar belangrijke levenslessen door de ontelbare ontmoetingen, plaatsen en ervaringen onderweg. “Fietsen heeft me geleerd om positief te blijven als het tegenzit,” legt ze uit. “Het heeft me geleerd om ongemak te accepteren. Het heeft me sterk gemaakt. Ik smacht naar de vrijheid die het voortbewegen op eigen kracht me geeft en ik ben ontzettend dankbaar voor al die tijd die ik fietsend doorbreng.”

De zeven jaar na deze tocht toerde Lael met haar fiets de hele wereld rond. Ze werkte zes maanden in een restaurant of deed ander seizoenswerk en bracht dan de volgende zes maanden op haar fiets door. Ze leerde een paar belangrijke levenslessen door de ontelbare ontmoetingen, plaatsen en ervaringen onderweg. “Fietsen heeft me geleerd om positief te blijven als het tegenzit,” legt ze uit. “Het heeft me geleerd om ongemak te accepteren. Het heeft me sterk gemaakt. Ik smacht naar de vrijheid die het voortbewegen op eigen kracht me geeft en ik ben ontzettend dankbaar voor al die tijd die ik fietsend doorbreng.”

LAEL WILCOX

In 2014, terwijl ze nog werkte in het restaurant in Anchorage, deed Lael mee aan haar eerste ultra-endurancerace. Deze wegwedstrijd van 400 mijl vond in haar eigen staat plaats en was een kwalificatiewedstrijd voor een veel langere race door heel Amerika. Zonder enige ervaring en als enige vrouwelijke deelnemer, lag ze de eerste nacht al na 40 kilometer op kop. Ze legde het parcours van 400 mijl in een indrukwekkende 27 af uur en werd uiteindelijk tweede, met slechts 12 minuten achterstand op de winnaar. Het was pittig, maar Lael merkte dat ze na de wedstrijd niet echt moe was. Ze overtrof haar eigen verwachtingen en had tegelijkertijd veel over deze sport geleerd. “Endurance rijden zorgt voor een heel scala aan hoogte- en dieptepunten,” zegt ze. “Alles is steeds weer anders: het weer, het landschap, hoe ik me voel. Het hoort bij het avontuur. Er is blijdschap en schoonheid, maar ook pijn.”

Dit was het begin van een glansrijke en zeer succesvolle carrière, waarin ze de status van wereldkampioen bereikte. Uiteindelijk was ze de eerste vrouw (en de eerste Amerikaan überhaupt) die de 4200 mijl lange Trans Am Race won. Ook vestigde ze koersrecords bij zowel de Baja Divide-route als de Tour Divide-tijdritten voor vrouwen. In het kielzog van al deze prestaties is Lael met haar geaarde geest teruggekeerd naar haar wortels: ze zette het GRIT-programma op, waarmee ze de nieuwe generatie vrouwelijke bikepackers kracht wil geven.

In 2014, terwijl ze nog werkte in het restaurant in Anchorage, deed Lael mee aan haar eerste ultra-endurancerace. Deze wegwedstrijd van 400 mijl vond in haar eigen staat plaats en was een kwalificatiewedstrijd voor een veel langere race door heel Amerika. Zonder enige ervaring en als enige vrouwelijke deelnemer, lag ze de eerste nacht al na 40 kilometer op kop. Ze legde het parcours van 400 mijl in een indrukwekkende 27 af uur en werd uiteindelijk tweede, met slechts 12 minuten achterstand op de winnaar. Het was pittig, maar Lael merkte dat ze na de wedstrijd niet echt moe was. Ze overtrof haar eigen verwachtingen en had tegelijkertijd veel over deze sport geleerd. “Endurance rijden zorgt voor een heel scala aan hoogte- en dieptepunten,” zegt ze. “Alles is steeds weer anders: het weer, het landschap, hoe ik me voel. Het hoort bij het avontuur. Er is blijdschap en schoonheid, maar ook pijn.”

Dit was het begin van een glansrijke en zeer succesvolle carrière, waarin ze de status van wereldkampioen bereikte. Uiteindelijk was ze de eerste vrouw (en de eerste Amerikaan überhaupt) die de 4200 mijl lange Trans Am Race won. Ook vestigde ze koersrecords bij zowel de Baja Divide-route als de Tour Divide-tijdritten voor vrouwen. In het kielzog van al deze prestaties is Lael met haar geaarde geest teruggekeerd naar haar wortels: ze zette het GRIT-programma op, waarmee ze de nieuwe generatie vrouwelijke bikepackers kracht wil geven.

Lael heeft het GRIT-programma ontwikkeld om zes weken lang samen met 12- en 13-jarige meisjes uit de lage inkomensgroepen van Anchorage te fietsen. Het hoogtepunt van het programma is een avontuurlijke driedaagse tocht van 60 mijl van hun school de wildernis in, waarbij ze zelf alles meenemen wat ze nodig hebben. Het programma was van begin af aan een succes en Lael zag uit eerste hand wat een impact het had op de jonge meiden. “Het is zonder twijfel de zwaarste lichamelijke uitdaging uit hun hele leven en het is schitterend om te zien hoe hun zelfvertrouwen groeit,” legt ze uit. De kinderen sluiten vriendschappen voor het leven, ze hebben plezier en leren in zichzelf te geloven. Jaar in jaar uit komen de meiden terug om de jongere groepen te helpen. Het is geweldig om te zien hoe ze zich tot mentor ontwikkelen.”

Lael heeft het GRIT-programma ontwikkeld om zes weken lang samen met 12- en 13-jarige meisjes uit de lage inkomensgroepen van Anchorage te fietsen. Het hoogtepunt van het programma is een avontuurlijke driedaagse tocht van 60 mijl van hun school de wildernis in, waarbij ze zelf alles meenemen wat ze nodig hebben. Het programma was van begin af aan een succes en Lael zag uit eerste hand wat een impact het had op de jonge meiden. “Het is zonder twijfel de zwaarste lichamelijke uitdaging uit hun hele leven en het is schitterend om te zien hoe hun zelfvertrouwen groeit,” legt ze uit. De kinderen sluiten vriendschappen voor het leven, ze hebben plezier en leren in zichzelf te geloven. Jaar in jaar uit komen de meiden terug om de jongere groepen te helpen. Het is geweldig om te zien hoe ze zich tot mentor ontwikkelen.”

“Ik ben bereid om heel veel op te geven, maar mijn sandalen krijgen altijd een plekje.”

LAEL WILCOX

Naast haar onmiskenbare lef, vastberadenheid en gevoel voor avontuur vormen Lael’s Birkenstocks altijd een vast onderdeel van haar heldhaftige reizen “Mijn Birkenstocks zijn mijn favoriete kampeerschoenen,” zegt ze. “Na een lange dag op de fiets, of zelfs als ik een lunchpauze hou, doe ik als eerste mijn fietsschoenen uit en trek ik mijn Birkenstocks aan. Ik ben bereid om heel veel op te geven, maar mijn sandalen krijgen altijd een plekje.”

De sandalen staan symbool voor het plezier en de tevredenheid die ze na een lange tocht ervaart. “Mijn Birkenstocks aantrekken vervult een heel tastbare functie. Ze aarden me. Ze maken van een kampeerplek méér dan alleen maar een tent. Zodra ik ze aantrek, weet ik dat het harde werken klaar is en ik mag uitrusten.”

Naast haar onmiskenbare lef, vastberadenheid en gevoel voor avontuur vormen Lael’s Birkenstocks altijd een vast onderdeel van haar heldhaftige reizen “Mijn Birkenstocks zijn mijn favoriete kampeerschoenen,” zegt ze. “Na een lange dag op de fiets, of zelfs als ik een lunchpauze hou, doe ik als eerste mijn fietsschoenen uit en trek ik mijn Birkenstocks aan. Ik ben bereid om heel veel op te geven, maar mijn sandalen krijgen altijd een plekje.”

De sandalen staan symbool voor het plezier en de tevredenheid die ze na een lange tocht ervaart. “Mijn Birkenstocks aantrekken vervult een heel tastbare functie. Ze aarden me. Ze maken van een kampeerplek méér dan alleen maar een tent. Zodra ik ze aantrek, weet ik dat het harde werken klaar is en ik mag uitrusten.”